Autor: Eric Hughes. Tłumaczenie na język polski azagoth.
Prywatność jest niezbędna do istnienia otwartego społeczeństwa w epoce komunikacji elektronicznej. Pojęcie prywatności nie jest równoznaczne z pojęciem tajemnicy (lub tajności). Sprawa prywatna to coś, czego nie chcemy ujawniać, natomiast sprawa tajna to sprawa, o której nie chcemy, żeby ktokolwiek wiedział. Prywatność to zdolność do selektywnego ujawniania światu informacji.
Jeśli dwie strony prowadzą jakiekolwiek interakcje, każda z nich pamięta ich przebieg. Każda ze stron przechowuje we własnej pamięci informacje na temat tej interakcji – jak ktoś mógłby temu zapobiec? Można by uchwalić przepisy przeciwko temu, ale wolność słowa, nawet bardziej niż prywatność, ma fundamentalne znaczenie dla otwartego społeczeństwa; dążymy do tego, aby w ogóle nie ograniczać wypowiedzi. Jeżeli wiele stron wypowiada się na tym samym forum, każda z nich może komunikować się ze wszystkimi pozostałymi i zbierać informacje o poszczególnych osobach i innych stronach dyskusji. Siła komunikacji elektronicznej umożliwiła taką mowę grupową i nie zniknie ona tylko dlatego, że tego będziemy chcieli.
Ponieważ zależy nam na prywatności, musimy zadbać o to, aby każda ze stron transakcji (interakcji) posiadała tylko takie informacje, które są bezpośrednio niezbędne dla tej transakcji. Ponieważ można rozmawiać o czymkolwiek, musimy zadbać o to, aby ujawniać jak najmniej. W większości przypadków tożsamość osoby nie jest istotna. Kiedy kupuję czasopismo w sklepie i wręczam kasjerowi gotówkę, on nie musi wiedzieć kim jestem. Kiedy proszę mojego operatora poczty elektronicznej o wysyłanie i odbieranie wiadomości, mój dostawca nie musi wiedzieć, z kim rozmawiam, co mówię lub co mówią do mnie inni; mój dostawca musi jedynie wiedzieć, jak przekazać wiadomość i ile jestem mu winien z tytułu opłat. Jeśli mechanizm leżący u podstaw transakcji ujawnia moją tożsamość, pozbawia mnie prywatności. Nie mogę się w takim przypadku ujawnić selektywnie, lecz zmuszony jestem aby się zawsze ujawnić.
Dlatego prywatność w otwartym społeczeństwie wymaga anonimowych systemów transakcyjnych. Do tej pory głównym systemem tego typu była gotówka. Anonimowy system transakcyjny nie jest tajnym systemem transakcyjnym. Anonimowy system umożliwia jednostkom ujawnienie swojej tożsamości, gdy jest to pożądane i tylko wtedy, gdy jest to pożądane – to jest istota prywatności.
Prywatność w otwartym społeczeństwie wymaga również kryptografii. Jeśli prowadzę komunikację to chcę, żeby dotarła ona wyłącznie do tych, z którymi chcę się komunikować. Jeśli treść mojej wypowiedzi dostępna jest dla kogokolwiek innego, jestem pozbawiony prywatności. Szyfrowanie oznacza chęć zachowania prywatności, jednak szyfrowanie przy użyciu słabej kryptografii oznacza ograniczoną chęć zachowania prywatności. Co więcej, w celu upewnienia się co do tożsamości rozmówcy, gdy domyślną opcją jest anonimowość, wymagany jest podpis kryptograficzny.
Nie możemy oczekiwać, że rządy, korporacje lub inne duże organizacje zapewnią nam prywatność jako gest swojej dobrej woli. Mówienie o nas jest dla nich korzystne i powinniśmy się spodziewać, że będą mówić. Próba uniemożliwienia ich wypowiedzi oznacza walkę z rzeczywistością wymiany informacji. Informacja nie tylko chce być uwolniona, ona pragnie być wolna. Informacje rozszerzają się, wypełniając dostępną przestrzeń pamięci. Informacja jest młodszym, mocniejszym kuzynem Pogłoski. Informacja jest szybsza, widzi więcej, wie więcej i rozumie mniej niż Pogłoska.
Musimy bronić naszej prywatności, jeśli chcemy mieć jakąkolwiek prywatność. Musimy zjednoczyć siły i stworzyć systemy, które umożliwią dokonywanie anonimowych transakcji. Ludzie od wieków bronią swojej prywatności za pomocą szeptów, ciemności, kopert, zamkniętych drzwi, sekretnych uścisków dłoni i kurierów. Technologie z przeszłości nie zapewniały wysokiego poziomu prywatności, ale technologie elektroniczne to umożliwiają.
My, Cypherpunkowie, jesteśmy oddani budowaniu anonimowych systemów. Bronimy naszej prywatności za pomocą kryptografii, systemów anonimowego przesyłania poczty, podpisów cyfrowych i pieniądza elektronicznego.
Cypherpunkowie piszą kod. Wiemy, że ktoś musi napisać oprogramowanie służące ochronie prywatności, a ponieważ nie uzyskamy prywatności jeśli nie zaangażujemy się wszyscy, napiszemy to oprogramowanie. Publikujemy nasz kod, aby inni Cypherpunkowie mogli go sprawdzić i używać. Nasz kod jest bezpłatny i dostępny dla wszystkich ludzi na całym świecie. Nie przejmujemy się, jeśli nie akceptujesz oprogramowania, które piszemy. Wiemy, że oprogramowania nie można zniszczyć, a szeroko rozproszonego systemu nie można wyłączyć.
Cypherpunkowie ubolewają nad przepisami dotyczącymi kryptografii, ponieważ szyfrowanie jest zasadniczo czynnością prywatną. Szyfrowanie, w swej istocie, usuwa informacje ze sfery publicznej. Nawet przepisy zakazujące kryptografii sięgają jedynie granic państwa i zasięgu ramienia jego przemocy. Kryptografia nieuchronnie rozprzestrzeni się na cały świat, a wraz z nią możliwe będą anonimowe systemy transakcyjne.
Aby prywatność była powszechna, musi stanowić część umowy społecznej. Ludzie muszą przyjąć i wspólnie wdrożyć te systemy dla wspólnego dobra. Prywatność rozrośnie się jedynie wtedy, gdy na współpracę zdecydują się również inni członkowie społeczeństwa. My, Cypherpunkowie, czekamy na Wasze pytania i wątpliwości, i mamy nadzieję, że uda nam się Was zaangażować, abyśmy nie oszukiwali samych siebie. Nie zmienimy wytyczonego kierunku tylko dlatego, że niektórzy mogą nie zgadzać się z naszymi celami.
Cypherpunkowie aktywnie angażują się w zwiększenie bezpieczeństwa sieci w zakresie ochrony prywatności.
Działajmy razem, szybko.
Naprzód.
Eric Hughes [email protected]
9 marca 1993
Comments are closed.