Francja
Dzisiejsi Francuzi przypisują sobie, że pochodzą od Franków, germańskiego plemienia barbarzyńców, które od zachodniej strony zaatakowało rzymską prowincję Galię. Pierwszym źródłem, który to opisuje jest niejaki Grzegorz z Tours (539-594), biskup tego miasta i pierwszy kronikarz dziejów Franków. Żył on jednak jakieś dwa pokolenia później niż państwo Franków powstało, a wcześniejsze źródła nie wspominają ani słowem o Frankach.
Początki Franków oraz pierwszego rodu panującego czyli Merowingów, którzy mieli utworzyć pierwsze państwo Franków nie są znane. Podaje je tylko Grzesiu z Tours i tylko od niego można dowiedzieć się czegokolwiek na ten temat. Powiedziałbym, że to taki Frankijski Gall Anonim (kronikarz dziejów Polski), a zatem nie wiadomo co jest prawdą a co nie.
Pisze on zatem, że żył sobie jakiś Meroweusz, którego ród pochodził z jakiś baśniowych krain oraz opisy z baśniowymi motywami jakich wiele powstawało od stuleci. Otóż ów Meroweusz miał syna, Childeryka, który wstapił na tron w 457 roku i wtedy zaczynają się coraz jaśniejsze i potwierdzane historycznie dzieje dynastii i tworzenia państwowości.
‘Obok potężnych państw Wizygotów i Ostrogotów ,nawet Burgundów, mała gromada salickich Franków prezentowała się nader skromnie i nikt się po nich nie spodziewał, że pewnego dnia odegrają przodującą rolę. A jednak właśnie ta gromada niekrzesanych wojowników miała obalić stary świat, zlikwidować wszystkich rywali i odnieść zwycięstwo w rozgrywce o Europę.’
Kim byli pierwotni Frankowie? Uczeni przypuszczają, że były to plemiona Ubierów, Tankterów, Chamawów, Amsiwarów, Chattuariów, Tungrów, Sigambrów i Batawów, które połączyły się w wolny związek frankijski. Jak podaje Grzegorz z Tours, w czasie chrztu Chlodwiga w roku 504, biskup Remigiusz powiedział: ‘Skłoń głowę, dumny Sigambrze’. Jednak w tym czasie plemienia takowego już nie było.
Podobną anegdotkę stosują jeszcze współcześni Portugalczycy nazywając siebie uroczyście Luzytańczykami, od celtyckiego plemienia.
Frankowie pochodzili z terenów dzisiejszego pogranicza Francji i Niemiec, a konkretniej z dzisiejszej Nadrenii-Westfalii i Alzacji z okolic rzeki Ren, Moza, Skalda i Ems. I stamtąd zaczęli swoją ekspansję na zachód, wschód oraz południe. w ciągu ok 300 lat pokonali Turyngów, Wizygotów i Burgundów, walczyli z Sasami, Awarami, Longobardami, Słowianami opanowując prawie całą dzisiejszą Francję i połowę dzisiejszych Niemiec oraz Włoch.
U szczytu swej potęgi, za panowania Karola Wielkiego tak wyglądało jego królestwo:

W następnej części podział państwa i tworzenie nowej Europy.